تحلیل روابط رهبری امنیت مدار، فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی

زمینه: با توجه به اینکه ماهیت تعاملات رهبر با زیردستان و فضای اخلاقی حاکم بر سازمان می توانند بر کم و کیف بروندادهای سازمانی اثرگذار باشند، لذا هدف از پژوهش حاضر، تحلیل روابط بین رهبری امنیت مدار، فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی بوده است. روش: این پژوهش به روش توصیفی - همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان بانک های کشاورزی و صادرات شهر سنندج بود (250 نفر). با استناد به جدول کرجسی و مورگان، نمونه ای به حجم 152 نفر، به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند که از این تعداد، 110 پرسشنامه کامل بازگردانده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رهبری امنیت مدار، پرسشنامه فضای اخلاقی،  پرسشنامه اعتماد سازمانی بود که روایی آن ها با استناد به نظر متخصصان و پایایی آن ها از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه، و تحلیل مسیر استفاده شد.  یافته ها: بین رهبری امنیت مدار با فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. رابطه بین فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی، مثبت و معنادار بود. متغیر فضای اخلاقی می توانست نقش میانجی را در ارتباط بین برخی از ابعاد رهبری امنیت مدار و اعتماد سازمانی ایفا نماید. نتیجه گیری: بر مبنای یافته های پژوهش، مدیران بانک ها می توانند از طریق رفتارهایی همچون پذیرش زیردستان، استفاده از انگیزش درونی و نشان دادن پتانسیل های کارکنان به آن ها، زمینه را برای بهبود فضای اخلاقی سازمان و به تبع آن، ارتقای اعتماد سازمانی فراهم آورند.